Z Cage'm za pan brat

RUCH
AKCJA 
DZIAŁANIE
KREACJA  
OBRAZ

WYOBRAŹNIA   

PROJEKCJA
PRZEMIANA   

DRAMATURGIA   

DIALOG

ekipa Edzi :-)

Ciało

14.10.14, o godz. 20.00
CIAŁO

Historie bohaterek spektaklu (4 kobiet w różnym wieku) oscylują wokół tematyki cielesności oraz bezmyślnego dążenia kobiet do fizycznej doskonałości za wszelką cenę. Bohaterki próbują zmierzyć się ze stereotypem kobiety idealnie pięknej ( szczupłej, długowłosej, bez cellulitu i zmarszczek) i własnymi, często traumatycznymi przeżyciami . 
Spektakl oparty na kontrowersyjnym tekście Eve Ensler '' Ciało doskonałe''

zajęcia taneczne z Jakubem Gontarskim

spektakle

Przez program '' Twórcza dyspozycja'' realizowany m.in. w Centrum Inicjatyw Artystycznych i BF Impart chcemy stworzyć przestrzeń dla świadomego i kreatywnego widza, uodpornionego na standaryzację.

Spektakle na pewno przypadną do gustu widzom oczekującym od sztuki wrażeń estetycznych oraz takim, którzy lubią śmiałe poszukiwania w warstwie formalnej.

 
Koniecznym elementem projektu jest obecność publiczności, która zostaje skonfrontowana z fizyczną obecnością artysty w rzeczywistym czasie.
Wielu choreografów eksperymentuje nie tylko z przestrzenią w teatrze lub poza nim, ale również z granicami pomiędzy sztuką i widzem.

• 16 kwietnia ''Ciało''  
• 29 kwietnia ''Puste pokoje''
• 9-11 maja Mandala Performance Festival  
• 31 maja ''Soul Project''  
• 7 czerwca Laboratorium Ruchu: ''Trzeci element'' , '' The blue resonance''  
• 10 czerwca ''Puste pokoje''  
• 15 czerwca Laboratorium Ruchu: ''Maciej Kuźmiński '', ''Performance Mudness'' , '' Solove''  
• 17 czerwca ''Ciało'' 

warsztaty z improwizacji i kompozycji

Kulminacyjnym etapem programu jest tworzenie choreografii -szczegółowo określonej kompozycji tanecznej.

Konkretna technika tańca (w tym wypadku contemporary dance i contact improvisation) toruje jedynie drogę do realizacji choreografii, pewnej historii opowiadanej przez tancerza na scenie .

Technika taneczna stanowi strukturę formalną w omawianym działaniu, a choreografia tworzy jego treść, zawierając wszystkie najistotniejsze elementy psychiczne, emocjonalne, symboliczne i stając się aktem kreacji, sztuką .

Choreografia zawierać powinna pierwiastki indywidualności jej twórców , choreografa i tancerza- wykonawcy kompozycji ruchowej. Nie jest, w moim mniemaniu możliwe tworzenie choreografii w oderwaniu od, chociażby, osobowości, predyspozycji psycho-fizycznych czy temperamentu jej wykonawcy, gdyż owo działanie zatraciłoby walor uwewnętrznienia, stanowiącego warunek konieczny, by dana czynność nosiła miano kreacji .

zajęcia

Sto lat temu tango zagościło na europejskich salonach. Rozbudziło ukryte namiętności, wznieciło ogień w sercach kochanków, zafascynowało i oburzyło. Tak jest do dzisiaj. Na czym polega magia tego tańca? Tango to taniec ulicy. Jego nazwa pochodzi od słów "cum - tan - go". Tak śpiewali afrykańscy niewolnicy, tańcząc w rytm bębnów Candombe na ulicach Ameryki Południowej. Zresztą definicja tanga dokładnie tłumaczy jego pochodzenie. Od początku znalazło swoich zwolenników i zagorzałych przeciwników. Namiętności i dramaty na parkiecie były czymś nowym i nieprzyzwoitym, jak na tamte czasy. Dlatego tango wzbudziło niepokój wśród salonowych gości. Tańczono je wszędzie, choć bulwersowało. Obawiano się demoralizacji społeczeństwa, głoszono sodomę i gomorę. Pius X potępił taniec, uznając go za obrzęd grzeszników. Sprzeczny charakter tanga odczuwalny był na każdym kroku. Może dlatego taniec ten, zyskał sobie tak ogromną popularność. Pół wieku później namiętne dźwięki i erotyczne akcenty trafiły do Europy. W 1910 do Francji przyjechał Ricardo Güiraldes, aby zatańczyć tango na oczach paryskich dostojników. Od razu "grzeszny" taniec zyskał sobie popularność i akceptację na europejskich salonach. Od tej pory nic nie mogło powstrzymać fali namiętności i fascynacji, która zalała serca Europejczyków. Wszystko dlatego, że tango to taniec pełen emocji. Jest on przede wszystkim kłótnią kochanków. Można sobie pokrzyczeć, wyładować złość a nawet rozstać się. Ale można też zatańczyć. Ponieważ taniec jest najlepszym sposobem na rozładowanie emocji.Tango jest wewnętrzną walką. Chciałeś/aś kiedyś uciec, ale coś cię zatrzymywało? Takie właśnie jest tango. To głęboki wir tęsknoty i odwieczna potrzeba wolności. Namiętność i pasja...oto tango / Fot. Jonathan Lewis W Polsce tango pojawiło się w roku 1913. Lucyna Messal i Józef Redo po raz pierwszy zatańczyli je w spektaklu "Targ na dziewczęta". To był początek polskiej mody na tango. Później w naszym kraju zorganizowano pierwsze milongi, czyli tangowe spotkania taneczne. Ta najpopularniejsza odmiana tanga, szybko znalazła pierwszych pasjonatów.